به گزارش دادبان عدالت– دکتر زینب ریاضت وکیل پایه یک دادگستری و عضو هیأت علمی دانشگاه در مقاله خود آورده است: فساد پدیده مخرب و مهلکی است که ساختارهای موجود را تهدید و مختل میکند و به عنوان پدیده اجتناب ناپذیر و نابهنجار در میان تمام جوامع از گذشته تا به امروز وجود داشته است. ازاینرو مقابله با فساد یکی از دغدغههای اصلی تمام کشورها و سازمانهای بینالمللی است. ایران رتبه مناسبی در مبارزه با فساد ندارد و بر اساس شاخص ادراک فساد سازمان شفافیت بینالملل، ایران در سال ۲۰۱۵ با امتیاز ۲۷ در رتبه، ۱۳۱ در سال ۲۰۱۶ با امتیاز ۲۹ در رتبه ۱۳۱ و در سال ۲۰۱۷ با امتیاز ۳۰ در رتبه ۱۳۰ قرار گرفت.
فساد از ریشه فسد و به معنای تباه شدن، پوسیدگی، فتنه و آشوب، ظلم، لهو و لعب، گندیدگی یا پوسیدگی، گمراهی، تباهی و معیوب کـردن و ستم، مال کسی را گرفتن، گزند، زیان، ظلم و ستم، شرارت و بدکاری است که در برخـی آیـات قرآن کریم نیز مورد توجه قرارگرفته است. کلمه مفسد در خصوص افرادی به کار رفته است که در روابط اقتصادی خود با مردم، مرتکب عدم صداقت میشوند.
فساد موضوعی چندوجهی، چندسطحی و چندعاملی است که در جوامع مختلف بر اساس فرهنگها تعاریف مختلفی از آن شده است، اما هیچ یک تعریف قانونی نیست و تعریفی واحد، فراگیر و جهانشمول از فساد وجود ندارد. درعین حال سوءاستفاده از قدرت دولتی برای منافع شخصی یا سوءاستفاده از امکانات دولتی و عمومی توسط مأموران دولتی برای بهرهگیری شخصی تعریف شده است.
در شناخت مفهومی فساد باید توجه داشت که فساد، درجات، سطوح و لایههای متفاوت دارد و ازاینرو امکان ارائه تعریفی جامع و مانع که دربرگیرنده همه موارد تحت شمول فساد باشد، دشوار است. فساد عموماً به فساد اداری تعبیر میشود درحالیکه اهمیت مبارزه با فساد در ایران از سطح مسئله نظام اداری فراتر است و محدود به حوزه اداری نیست. باوجود این، عموم پژوهشهای آسیبشناسی قوانین پیشگیری از فساد به فساد اداری اختصاص یافته است.
ادامه مطلب را اینجا بخوانید
انتهای پیام/
دیدگاهتان را بنویسید